Ülkemizde her engelli bireyin yaşadığı zorlukları sıralamak çok zor olsa da bunlardan en önemlisi en başta geleni insanların bakışlarıdır belki de. Yolda, toplu taşıma araçlarında, okulda, alışverişte… daha bir çok yerde farklı bir birey görünce dik dik ona bakmak, çıkardığı seslere, davranışlarına, duruşuna, oturuşuna ne farkı varsa hiç umursamadan gelen kırıcı bakışlarla bireye bakmak!
İnsanların engelli bireyler için “düşünceli” olması sadece “sözde mi?”. En son bir engelli için ne yaptınız? Ne yaptık? Ne kadar okuduk, öğrendik? Kaç kişi otizmi bilir? Karşılaştığında ne yapması gerektiğini bilir? Bakışlarımızı dikip çocuğun farklılıklarını incelemek annesini ne kadar üzdüğünü mesela. Sınıfta otizmli bir çocuk geldiğini öğrenen veliler. İlk ne mi yapar? Koşarak okula gelir, hızlıca organize olur, imza toplar ve o çocuk sınıfa alınmaz.
Sayıları net olmasa da Türkiye’de 650 bin otizmli olduğu tahmin edilmemektedir. Her geçen gün otizmin artması hala tedavi için net bir bilgi olmaması aileleri zor duruma sokmaktadır. Günümüzde otizmin ilacı SEVGİ VE YOĞUN EĞİTİM! Devletin verdiği ayda 8 saatlik eğitimle hangi aile bunu karşılayabilir?
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.