istanbul çığlığı

DURSUN ÖZDEN

bu çığlık, asrın ve kentin isyanı

aşk, hak, hukuk, adalet fermanı

gün doğdu, hep uyandık, dirildik

anadolu’dan istanbul’a dayandık

ve inanın, çok acı bedeller ödedik

aşk hali-yüreğimiz kor-başımız dik

harmandalı, horon, halay, çiftetelli

biliyorum canlar, bu işin sonu belli

düşümüz-bir ütopyam-bir rüyam var

ve ben özgürüm, bu evren bana dar

bir çığlık-bir isyan, bu bir aşktır-ancak

inan yavrum, her şey çok güzel olacak

taştan sedir-söyle gülüm bu sevda nedir?

umuda savrulan külümüz, rüzgarla öpüşür

ay sallandı, gün döndü, şiir alayı geri döndü

sevgimiz sebildi, yedi tepeli şehir ala büründü

he hey de, hey hey! çalın davul, gitar, saz, ney

ben-sen-biziz; sevi dansı, lale, lavanta, her şey.