TURİZMİN SESİ
Ülkemizde görme engellilerin bağımsızlığının ve erişilebilirliğinin ne kadar zor olduğunu hepimiz biliyor ya da bildiğimizi sanıyoruz. Hep bir yerlere giderken yanında mutlaka birinin olması gerektiğini, kendi başlarına gidemeyeceklerini düşünüyoruz. Oysaki ben Özden ve Engin ile hiç görmeyen insanlar olarak, 6 yıldır, her yıl beraber uçağa biniyor uçaktan iniyoruz, hava alanından otele gidiyoruz yani seyahat sürecini kapsayan her türlü eylemi yanımızda sabit biri olmasına gerek duymadan, birilerinden yardım alarak yapabiliyoruz.
Bu sene planladığımız tatil için 25 Ocak 2019 tarihinde tatilbudur.com’dan inceleyerek ekonomik şartlarının bize uyduğuna karar verdiğimiz Side PEMAR Beach Resort Hotel’e Müşteri Temsilcisi Musa vasıtasıyla rezervasyon bildirip, ödeme işlemlerimizi tamamladık.
Ülkemizin durumu ve ekonomik şartlar göz önüne alındığında bu sene maalesef bütçemiz yetmediğinden her yıl gittiğimiz, çok beğendiğimiz ve çok hoşumuza giden Mirada Del Mar Hotel’e gidemediğimizi önceki yazılarımda yazmıştım zaten.
Gideceğimiz otel önce ‘iki bay alamayız’ dedi ancak bizim iki görme engelli olduğumuz söylendiğinde, kimseyi görmediğimiz için iki bay özelliği ortadan kalktı. Bu geri bildirim akabinde uçak biletleri, transferler vs. her şeyi ayarlayarak sözleşmeyi imzalayarak, ödemeleri yaptık.
Kış boyu “Bu sene yeni bir yere gidiyoruz, bakalım nasıl geçecek? Yeni insanlarla, yeni dostlarla tanışacağız İnşallah” diyerek günleri kovalarken, 2 Eylül 2019 Pazartesi akşam saat 21:00 sularında yani otele giriş tarihimiz olan 3 Eylül‘den bir akşam önce TATİLBUDUR.COM yetkilileri arayarak PEMAR Beach Resort Hotel’in iki görme engelliyi kabul edemeyeceğini, otel tarafından aranarak görme engelliler için uygun alt yapıya sahip olmadıkları yönünde bilgilendirildiklerini söylediler. Sanki ülkedeki bütün otellerin altyapısı görme engellilerin erişimine müsait de, bir tek orası uygun değilmiş gibi! Zaten hiçbir otel, buna en pahalısı da dâhil erişilebilir değil ki... Her şey ya gören insanlara, ya da -göstermelik de olsa- rampalarla fiziksel engellilerin tekerlekli sandalyelerine göre dizayn edilmiş durumda.
Biz yıllık izinlerimizi ekip arkadaşlarımızın tatil programlarıyla çakışmaması adına aylar öncesinden organize ederek, seyahate saatler kala valizimiz kapının eşiğinde uçuşumuzu bekler durumda iken son dakika bu bilgiyi alınca ne yapacağımızı şaşırmış halde kaldık.
Böyle bir mazeretin olması inanılmaz şekilde moralimizi ve tatil motivasyonumuzu bozdu. Tabiri caizse; tüm yıl canla başla çalışarak hayalini kurduğumuz tatile saatler kala, maça başlamadan golü yemiş olduk. Tüm bu sebeplerle böyle bir şeyi kabul edemeyeceğimizi söyleyerek görüşmeyi sonlandırdıktan sonra tekrar telefonla aranmadığımız için sorun aşıldı diye düşünerek uçağa bindik.
13:30’da Antalya’ya indiğimizde tatilbudur.com temsilcileri bizi transfer aracına yönlendirmek üzere havaalanında karşıladıklarında ve dediler ki; ‘“Biz sizi Side PEMAR Beach Resort’e götüremeyeceğiz çünkü orayla yaptığımız görüşme sonuç vermedi. Ne olursa olsun sizi istemediklerini söylediler.
Sizi Belek Aydın Bey Queens Palace Hotel’e götüreceğiz ve aradaki fiyat farkını tatilbudur.com olarak biz ödeyeceğiz” Biz de yol boyunca PEMAR’ın bu kabul edilemez davranışından dolayı kendileriyle ilgili bilgiler almaya çalıştık.
Önceki yazılarımda da söylediğim gibi, ön yargılı olmamak adına forumlara bakmamıştım ama iş artık ön yargıdan çıktığından gerçekleri öğrenmek üzere her yeri aradık ve sorduk.
İnsani yaşam hakkımızı engelleyen bu bilgilendirmeyi ilk duyduğumuzda şuan sizlere ulaşmamı sağlayan sitemizin İmtiyaz Sahibi Ayşula Hanım’ı aradım. Kendisi hem bizi çok sevdiğinden, hem de bu konulara karşı aşırı hassas olduğundan üzülerek; ‘ben gerekli takibi yapacağım’ demişti. Ertesi sabah saat 10:00’da beni arayarak konuyu ilgili kurumlara ileterek, gerekli işlemlerin yapılacağını belirttiklerini söyledi. Meğerse Ayşula Hanım bizim haberimiz olmadan devreye girerek elinden gelen her şeyi yapmış.
Uçaktan iner inmez kime sorsam; “iyi ki PEMAR’a gitmemişsiniz. Her şerde bir hayır vardır. Orada hizmet çok kötü” gibi geri bildirimler aldık. Gerçekten doğruymuş çünkü mükemmel bir otele götürdüler bizi.
PEMAR’ın yaptığı terbiyesizlik mi diyeyim, amatörlük mü diyeyim, insanlık dışı muamele mi diyeyim? Hangi sıfatları kullanayım bilemiyorum ama bütün bunları onarmak için, bizim mağdur olmamamız için, her türlü imkânları devreye koyan hem kurumun yetkilerini hem de insani duygularını ön plana alarak, aradaki farkı da bir şekilde mahsup ederek bizim çok mükemmel bir tatil geçirmemize vesile olan tatilbudur.com Antalya Bölgesi Çağrı Merkezi Takım Lideri Fatih Bulut’a çok çok teşekkür ediyoruz.
Bizden yardımlarını esirgemeyen, her zaman yanımızda olan, her türlü sorunumuzun çözümünde bize faydası dokunan Sevgili Seyahat Danışmanı, Satış Temsilcisi Musa Bawer’e de ayrıca çok teşekkür ediyoruz.
Bu yazıyı kaleme almadan önce PEMAR Beach Resort’e normal bir vatandaş gibi telefon ettim. Santralde ‘nasıl yardımcı olabilirim’ filan gibi çok lakayt bir tavırla konuşan birine, “Misafir ilişkileri müdürü ile konuşmak istiyorum” dedim.
“Bir dakika, burada yok. Bağlayacağım, bekleyin” dedi.
Ama yani normal bir müşteri temsilcisi bile daha saygılı, daha kibardır.
Ondan sonra telefona bağlanan, gardını almış dövüşçü gibi incelik, kibarlık ve zerafetten uzak bir kadın “Buyurun” dedi.
“Hanımefendi ben bir şey öğrenmek istiyorum, merak ettim; siz otelinize görme engelli kabul etmiyor musunuz?” dedim.
“Hııı” yaptığında bir şeyler bildiğini anladım.
“Yoo kabul ediyoruz, refakatçi olursa neden etmeyelim?” dedi.
Ben de “Hanımefendi biz mutlaka yanımıza gören bir muhafız mı bulmak zorundayız yani iki tane görmeyen insan tatile gidemez mi sizce?” diye sordum.
“O zaman ücretli hizmet olarak buradan refakatçı veririz” dedi.
Ben de “Hanımefendi sizin oradaki insan ilişkileriniz de ücretli mi?” dedim.
“Yani siz ücretsiz insanlara yardımcı da mı olmuyorsunuz?” diye sordum.
Bu defa hemen “Benim yetkim yok” diyerek kıvırdı.
“Bana telefon numaranızı verin ben yetkiliyle konuşayım sizleri arattırayım” dedi.
“Yok hanımefendi ben öğrenmek istediğime cevabınızı aldım. Size iyi çalışmalar, bol kazançlar diliyorum” dedim ve telefonu kapattım.
Demek ki PEMAR algısı; görme engellilerin yalnız başına hayatlarını idame ettiremediği ve eğer ki yalnız bir program gerçekleştirmek isterlerse mutlaka yanlarında bir gören olması yönünde.
Yani biz görme engelliler tek başımıza “bir hiçiz”!
Yaşadığım olayın yorumu size ait!
Memleketimizdeki görme engellilerin hayatlarının ne denli zorlaştırıldığının daha iyi anlaşılması için bütün arkadaşlarınızla bu yazıyı paylaşmanızı özellikle siz Turizminsesi.com okuyucularından rica ediyorum.
Herkese engelsiz ve erişilebilir bir yaşam diliyorum.